Πολύ δε θέλει ο κόσμος. Ένα κάτι ελάχιστο. Σαν τη στραβοτιμονιά πριν από το δυστύχημα.
Όμως ακριβώς προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Οδυσσέας Ελύτης
Ο Οδυσσέας Ελύτης, του οποίου το πραγματικό όνομα ήταν Οδυσσέας Αλεπουδέλης, γεννήθηκε το 1911 στο Ηράκλειο της Κρήτης και σπούδασε νομικά στην Αθήνα και φιλολογία στη Σορβόνη (Παρίσι). Ταξίδεψε σε πολλές χώρες της Ευρώπης και στην Αμερική. Έζησε μερικά χρόνια στο Παρίσι και αντιπροσώπευε την Ελλάδα σε διεθνή συνέδρια.
Δημοσίευσε ποιήματα, μελέτες και κριτικές στα κυριότερα περιοδικά και εφημερίδες. Έχει υποστεί την επίδραση των Γάλλων σουρεαλιστών. Έγραψε ανισοσύλλαβους, ανομοιοκατάληκτους και με χωρίς μέτρο στίχους, οι οποίοι διακρίνονται για την ελευθερία της σκέψης, το πλάτος της φαντασίας και τοη μεταφορική έννοια των εκφράσεων. Ωστόσο τα νοήματα του είναι διαυγή με έντονο λυρισμό.
Τιμήθηκε με Α' Βραβείο ποίησης για το "Άσμα Ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας" και για το "Άξιον εστί", που μελοποιήθηκε από το Μίκη Θεοδωράκη. Τιμήθηκε και με το βραβείο Νόμπελ. Είναι ο δεύτερος έλληνας που το πήρε μετά από το Σέφερη.
Έργα του είναι: "Προσανατολισμοί", "Οι κλεψύδρες του αγνώστου", "Οι σποράδες","Ήλιος ο πρώτος", "Άσμα Ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας", "Άξιον εστί", "Έξη και μια τύψεις για τον ουρανό" κ.α. Επίσης, μετάφρασε ξένους λυρικούς ποιητές και δραματικούς συγγραφείς. Ποιηματά του μεταφράστηκαν στα γαλλικά.
106 διάσημα αποφθέγματα, γνωμικά και στίχοι του Οδυσσέα Ελύτη
Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μία γλώσσα, η ενιαία γλώσσα, η Ελληνική, όπως εξελίχθηκε από την Αρχαία, που έφτασε να είναι το μεγάλο καμάρι μας και το μεγάλο μας στήριγμα.
(από την ομιλία του στην απονομή του Νόμπελ)
Οδυσσέας Ελύτης
Να γιατί γράφω. Γιατί η Ποίηση αρχίζει από κει που την τελευταία λέξη δεν την έχει ο θάνατος.
(«Πρώτα-πρώτα η ποίηση», Ανοιχτά Χαρτιά, 1974)
Οδυσσέας Ελύτης
Όταν σε δύο σκέλη το ένα υπερτροφεί, το άλλο ατροφεί. Μια αξιέπαινη ροπή να συνενωθούν σε ενιαία μονάδα οι λαοί της Ευρώπης προσκόπτει σήμερα στην αδυναμία να συμπέσουν τα ατροφικά και τα υπερτροφικά σκέλη του πολιτισμού μας.
Οδυσσέας Ελύτης
Τη γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική.
Το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.
(από το «Άξιον Εστί»)
Οδυσσέας Ελύτης
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως.
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί,
Γυναίκα
Οδυσσέας Ελύτης