Αποφθέγματα, αφορισμοί, γνωμικά και σοφά λόγια του Αριστοτέλη

Αριστοτέλης

Ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους της αρχαιότητας, ο Αριστοτέλης, γεννήθηκε το 384 π.Χ. στα Στάγιρα της Χαλκιδικής. Σε ηλικία 18 ετών κατέβηκε στην Αθήνα όπου φοίτησε στην ακαδημία του Πλάτωνα, του οποίου η διδασκαλία επέδρασε βαθειά στη μόρφωσή του. Το 343 π.Χ. τον κάλεσε ο βασιλιάς Φίλιππος της Μακεδονίας να διδάξει το γιο του Αλέξανδρο, δεκατριών τότε χρόνων. Ο Αριστοτέλης δέχτηκε και επί έξι χρόνια περίπου διαπαιδαγώγησε τον Αλέξανδρο. Το 335 π.Χ. ξαναγύρισε στην Αθήνα και ίδρυσε δική του σχολή το Λύκειο. Η σχολή εκείνη αργότερα ονομάστηκε "Περιπατική", επειδή υπήρχαν σε αυτές στοές περιπάτου για τους μαθητές.

Ο Αριστοτέλης είναι ο μοναδικός φιλόσοφος, ο οποίος μελέτησε, ερεύνησε, ερμήνευσε και διαφώτισε όλα τα φαινόμενα και γεγονότα, όλα όσα μπορούσαν να μάθουν οι άνθρωποι της εποχής του.

 

Το έργο του είναι εγκυκλοπαιδικό, ενώ το φιλοσοφικό του σύστημα συνέχεια της σωκρατικής και της πλατωνικής φιλοσοφίας και ανάγεται σε ενιαία θεωρία περί σύμπαντος. Η αριστοτελική φιλοσοφία έχει ως βάση την εμπειρία. Θεωρείται ο πατέρας της λογικής καθώς διατύπωσε τη θεωρία περί συλλογισμού, σύμφωνα με την οποία το μέσο για την απόκτηση μιας νέας γνώσης είναι ο επιστημονικός συλλογισμός. Ο συλλογισμός αποτελείται από κρίσεις και κάθε κρίση από έννοιες. Το ύψιστο αγαθό που επιδιώκει κάθε άνθρωπος είναι κατά τον Αριστοτέλη η ευδαιμονία, όχι με την έννοια του πλούτου ή της ηδονής, αλλά με την έννοια της ψυχικής αγαλλίασης. Η ευδαιμονία κατά τον Αριστοτέλη είναι η άσκηση της αρετής. Στην απόκτηση της αρετής μπορούμε να φτάσουμε με τη συνεχή άσκηση. Δεν αρκεί μόνο να γνωρίζουμε τους ηθικούς νόμους, αλλά και να τους εκτελούμε. Για το σχηματισμό ηθικών αρετών, απαραίτητη είναιη φρόνηση. Μόνο ο συνετός άνθρωπος είναι το μέτρο της αρετής, όπως και την ευδαιμονία του μπορεί να την πετύχει μέσα στην κοινωνική συμβίωση.

 Ο Αριστοτέλης έφυγε από τη ζωή το 322 π.Χ. στη Χαλκίδα.

100 διάσημα αποφθέγματα και γνωμικά του Αριστοτέλη

Απεκρίθη εκ παλαιοτέρου του βαρβάρου έθνεος το ελληνικόν εόν και δεξιώτερον και ευηθείης ηλιθίου απηλλαγμένον μάλλον.
(Ξεχώρισε από παλιά το ελληνικό έθνος από τους βαρβάρους όντας πιο ικανό και περισσότερο απαλλαγμένο από την ηλιθιότητα.)

Αριστοτέλης

Ισότητα είναι το να μην έχουν οι πλούσιοι περισσότερα δικαιώματα από τους φτωχούς. Αν είναι βλαβερό το να δίνεται ίση μερίδα φαγητού και ίδια ρούχα σε ανθρώπους που είναι ανόμοιοι σε ιδιοσυγκρασία και ανάστημα, τότε είναι εξίσου βλαβερό να δίνονται σε άνισους πολίτες τα ίδια πολιτικά αξιώματα, καθώς επίσης και να δίνονται σε ίσους πολίτες άνισα δικαιώματα.

Αριστοτέλης

Του πιθανωτέρους είναι τους απαιδεύτους των πεπαιδευμένων εν τοις όχλοις.
(Πιο πειστικοί για τον όχλο είναι οι αμόρφωτοι από τους μορφωμένους)

Αριστοτέλης

Κάθε εργασία επί πληρωμή αποσπά και φθείρει το μυαλό.

Αριστοτέλης

Με τους πεθαμένους δεν θυμώνουμε επειδή αυτοί έπαθαν το μεγαλύτερο κακό.

Αριστοτέλης

Οι περισσότερες επιθυμίες συνοδεύονται από κάποια ηδονή. Γιατί οι άνθρωποι, είτε θυμούνται εκείνα που απέκτησαν, είτε γιατί ελπίζουν ότι θα τα αποκτήσουν, νιώθουν κάποια ηδονή.

Αριστοτέλης

Των περί τα ήθη φευκτών τρία εστίν είδη: κακία, ακρασία, θηριότης.
(Σχετικά με το ήθος, τρία πρέπει να αποφεύγονται: κακία, ακράτεια, αγριότητα)

Αριστοτέλης

Είναι προτιμότερο κανείς να τιμωρεί τους εχθρούς του, παρά να συμβιβάζεται μαζί τους. Γιατι, το να ανταποδίδεις τα όσα έπαθες είναι δίκαιο κι η αποκατάσταση του δικαίου είναι πράξη εξιέπαινη.

Αριστοτέλης

Ο θάνατος είναι το πιο φοβερό πράγμα, γιατί αποτελεί το τέλος, πέρα από το οποίο πιστεύεται ότι δεν υπάρχει τίποτε για αυτόν που πέθανε, ούτε καλό, ούτε κακό.

Αριστοτέλης

Άμιλλα είναι η τάση να φτάσει κανένας τον άλλον, που τον θαυμάζει, ή και να τον ξεπεράσει, χωρίς να αισθάνεται φθόνο, αν ο άλλος τον ξεπερνάει.

Αριστοτέλης

Ακολουθήστε μας στα social