Αποφθέγματα, αφορισμοί, γνωμικά και σοφά λόγια του Αριστοτέλη

Αριστοτέλης

Ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους της αρχαιότητας, ο Αριστοτέλης, γεννήθηκε το 384 π.Χ. στα Στάγιρα της Χαλκιδικής. Σε ηλικία 18 ετών κατέβηκε στην Αθήνα όπου φοίτησε στην ακαδημία του Πλάτωνα, του οποίου η διδασκαλία επέδρασε βαθειά στη μόρφωσή του. Το 343 π.Χ. τον κάλεσε ο βασιλιάς Φίλιππος της Μακεδονίας να διδάξει το γιο του Αλέξανδρο, δεκατριών τότε χρόνων. Ο Αριστοτέλης δέχτηκε και επί έξι χρόνια περίπου διαπαιδαγώγησε τον Αλέξανδρο. Το 335 π.Χ. ξαναγύρισε στην Αθήνα και ίδρυσε δική του σχολή το Λύκειο. Η σχολή εκείνη αργότερα ονομάστηκε "Περιπατική", επειδή υπήρχαν σε αυτές στοές περιπάτου για τους μαθητές.

Ο Αριστοτέλης είναι ο μοναδικός φιλόσοφος, ο οποίος μελέτησε, ερεύνησε, ερμήνευσε και διαφώτισε όλα τα φαινόμενα και γεγονότα, όλα όσα μπορούσαν να μάθουν οι άνθρωποι της εποχής του.

 

Το έργο του είναι εγκυκλοπαιδικό, ενώ το φιλοσοφικό του σύστημα συνέχεια της σωκρατικής και της πλατωνικής φιλοσοφίας και ανάγεται σε ενιαία θεωρία περί σύμπαντος. Η αριστοτελική φιλοσοφία έχει ως βάση την εμπειρία. Θεωρείται ο πατέρας της λογικής καθώς διατύπωσε τη θεωρία περί συλλογισμού, σύμφωνα με την οποία το μέσο για την απόκτηση μιας νέας γνώσης είναι ο επιστημονικός συλλογισμός. Ο συλλογισμός αποτελείται από κρίσεις και κάθε κρίση από έννοιες. Το ύψιστο αγαθό που επιδιώκει κάθε άνθρωπος είναι κατά τον Αριστοτέλη η ευδαιμονία, όχι με την έννοια του πλούτου ή της ηδονής, αλλά με την έννοια της ψυχικής αγαλλίασης. Η ευδαιμονία κατά τον Αριστοτέλη είναι η άσκηση της αρετής. Στην απόκτηση της αρετής μπορούμε να φτάσουμε με τη συνεχή άσκηση. Δεν αρκεί μόνο να γνωρίζουμε τους ηθικούς νόμους, αλλά και να τους εκτελούμε. Για το σχηματισμό ηθικών αρετών, απαραίτητη είναιη φρόνηση. Μόνο ο συνετός άνθρωπος είναι το μέτρο της αρετής, όπως και την ευδαιμονία του μπορεί να την πετύχει μέσα στην κοινωνική συμβίωση.

 Ο Αριστοτέλης έφυγε από τη ζωή το 322 π.Χ. στη Χαλκίδα.

100 διάσημα αποφθέγματα και γνωμικά του Αριστοτέλη

Εν πάσι γαρ τοις φυσικοίς ενεστί τι θαυμαστόν.
(Σε όλα τα πράγματα στη φύση υπάρχει κάτι άξιο θαυμασμού)

Αριστοτέλης

Ουδέν διαφέρει ή μη κείσθαι ή μη χρήσθαι τους νόμους.
(Σε τίποτα δεν διαφέρει το να μην υπάρχουν νόμοι από το να μην εφαρμόζονται οι νόμοι)

Αριστοτέλης

Η πενία πολλών εστιν ενδεής, η δ’ απληστία πάντων.
(Η φτώχεια είναι έλλειψη πολλών πραγμάτων και η απληστία όλων)

Αριστοτέλης

Πόλις εστί κοινωνία πολιτών πολιτείας.
(Η πόλη (–κράτος) είναι η ένωση των πολιτών με βάση το πολίτευμα)

Αριστοτέλης

Οι τύραννοι συμπαθούν τους ύπουλους και τους διεφθαρμένους, επειδή τους αρέσει η κολακεία. Κανένας άνθρωπος με ανώτερη μόρφωση δεν κυριεύεται από αυτό το πάθος, γιατί οι καλοί μπορεί να αισθάνωνται στοργή για ένα φίλο, αλλά ποτέ δε θα τον κολακέψουν. Αντίθετα, οι κακοί κολακεύουν και συμμετέχουν στις κακές πράξεις.

Αριστοτέλης

Ο λόγος, εάν μη δηλοί, ου ποιήσει το εαυτού έργον.
(Αν ο λόγος δεν κάνει φανερό αυτό που θέλει να πει, δεν θα επιτελέσει το έργο του)

Αριστοτέλης

Η φύσις μηδέν μήτε ατελές ποιεί μήτε μάτην.
(Η φύση δεν κάνει τίποτα ούτε ατελές ούτε μάταιο)

Αριστοτέλης

Όστις περί τραγωδίας οίδε, οίδε και περί επών.
(Όποιος ξέρει από τραγωδία, ξέρει και από έπη)

Αριστοτέλης

Τα κράτη που μπορούν να διοικηθούν καλά είναι αυτά όπου η μεσαία τάξη είναι μεγαλύτερη, αν είναι δυνατόν, από τις άλλες δύο, ή από την κάθε μια χωριστά, γιατί με την προσθήκη της μεσαίας τάξης τάξης η πλάστιγγα θα βαραίνει και θα εμποδίζει ένα από τα δύο άκρα να κυριαρχεί.

Αριστοτέλης

Ωσπερ σώμα στερηθέν ψυχής πίπτει, ούτω καί πόλις, μή όντων νόμων, καταλύεται.
(Όπως το σώμα, όταν στερηθεί την ψυχή πεθαίνει, έτσι και η πόλη, όταν δεν υπάρχουν νόμοι, καταλύεται)

Αριστοτέλης

Ακολουθήστε μας στα social